Works Exhibited
About
Time and context might be the main elements in my appreciation of beauty, and therefore in my decisions during the process.
—Davide Balula
Gagosian Athens is pleased to present new work by Davide Balula. This will be his first exhibition in Athens and with the gallery.
Balula harnesses all forms of natural matter (solid, liquid, gas, fire), as well as manmade structures and systems (architecture, virtual networks) to generate paintings, sculptures, photographs, performances, and site-specific interventions. He engages these forces to fuel contingent artistic gestures. In River Paintings, he literalizes the representation of landscape by submerging canvases in rivers and creeks to inundate them with water, soil, and algae. Buried Paintings retain stains and sediment from underground, while Artificially Aged Paintings are placed in climate chambers and subjected to humidity and extreme temperatures. Often the viewer is implicated: colors of the curved metal sculptures from the series Coloring the Wi-fi are transmitted to the screens of nearby smartphones and computers via open wi-fi networks.
Performance and collaboration also pervade Balula's art. In Endless Pace (Mechanical Clock for 60 Dancers), first staged at Performa 09 in New York in 2009, sixty dancers formed an enormous circle and interpreted the movements of a clock, marking the passage of time via human improvisation.
Η Gagosian της Αθήνας παρουσιάζει νέα έργα του Davide Balula. Πρόκειται για την πρώτη του έκθεση στην Αθήνα και την πρώτη του συνεργασία με την γκαλερί.
Ο Balula τιθασεύει κάθε μορφή ύλης (στερεά, υγρά, αέρια, φωτιά), όπως και κατασκευές ή συστήματα φτιαγμένα από ανθρώπινο χέρι (αρχιτεκτονική, εικονικά δίκτυα) για να δημιουργήσει πίνακες, γλυπτά, φωτογραφίες, περφόρμανς και επιτόπιες παρεμβάσεις. Χρησιμοποιεί τα μέσα αυτά για να τροφοδοτήσει καλλιτεχνικές δράσεις. Στα έργα River Paintings παρουσιάζει μια αναπαράσταση του τοπίου βυθίζοντας κομμάτια καμβά σε ποτάμια και ρυάκια ώστε να καλυφθούν με νερό, χώμα και φύκια. Η σειρά Buried Paintings φέρει υλικό και απομεινάρια από το υπέδαφος, ενώ οι πίνακες Artificially Aged Paintings έχουν τοποθετηθεί σε θαλάμους με ελεγχόμενες κλιματικές συνθήκες όπου επικρατούν η υγρασία και οι ακραίες θερμοκρασίες. Ενίοτε εμπλέκεται και ο ίδιος ο θεατής: τα χρώματα από τα καμπύλα μεταλλικά γλυπτά της σειράς Coloring the Wi-fi μεταδίδονται μέσω ανοιχτών ασύρματων δικτύων στην οθόνη κινητών τηλεφώνων και υπολογιστών που βρίσκονται εκεί γύρω.
Οι περφόρμανς και οι συνεργασίες αποτελούν επίσης αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς του Balula. Στο Endless Pace (Mechanical Clock for 60 Dancers), που παίχτηκε για πρώτη φορά στην Performa 09 στη Νέα Υόρκη το 2009, εξήντα χορευτές σχημάτιζαν έναν τεράστιο κύκλο και ερμήνευαν τις κινήσεις ενός ρολογιού, σηματοδοτώντας το πέρασμα του χρόνου με αυτοσχεδιασμούς.
Στην Gagosian της Αθήνας ο Balula χρησιμοποιεί το δάπεδο της γκαλερί που είναι επενδυμένο με ξύλινες σανίδες τοποθετημένες σε σχήμα ψαροκόκαλου, μετακινώντας μερικές από αυτές για να τις αντικαταστήσει με ίδιου σχήματος τμήματα λευκής γυψοσανίδας. Στη συνέχεια καλύπτει τα κενά στον τοίχο με τις ξύλινες σανίδες. Σύμφωνα με καλλιτέχνες όπως ο Gordon Matta-Clark και ο Michael Asher, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν την αρχιτεκτονική ως μια ακόμη δυνατότητα να κάνεις γλυπτική, αυτό το επιλεκτικό ανακάτεμα του πατώματος και του τοίχου μεταβάλλει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και βιώνει τον χώρο ο θεατής. Για τα καινούργια μαρμάρινα γλυπτά που δημιούργησε ο καλλιτέχνης στην Αθήνα είχε ως πηγή έμπνευσης τα μονοπάτια του Δημήτρη Πικιώνη στην Ακρόπολη, τα οποία κατασκεύασε ο αρχιτέκτονας κατά τη δεκαετία του 1950 χρησιμοποιώντας θραύσματα από μάρμαρα που έβρισκε σε κατεδαφίσεις νεοκλασικών κτηρίων. Τα θραύσματα αυτά διαβρώθηκαν στη συνέχεια, μετά από δεκαετίες ανθρώπινων πατημάτων. Κάθε μία από τις ακανόνιστες μορφές που δημιούργησε ο Balula αποτελείται από κομμάτια μάρμαρο, είτε μεγάλα θραύσματα είτε ακόμη και σκόνη. Με τον τρόπο αυτόν ενσωματώνει υλικά που αφορούν τον συγκεκριμένο χώρο, και χρησιμοποιεί χαρακτηριστικές αθηναϊκές επιρροές και αναφορές σε μια επιτόπια σκηνοθεσία.
Ο Davide Balula γεννήθηκε το 1978, και ζει και εργάζεται στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη. Ατομικές εκθέσεις του και περφόρμανς έχουν παρουσιαστεί στο Confort Moderne στο Πουατιέ της Γαλλίας (2008), στην «Performa 09» στη Νέα Υόρκη (2009), στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι (2011), στο Garage Museum of Contemporary Art στη Μόσχα (2012), στο Palais de Tokyo στο Παρίσι (2014), και στο MoMA PS1 στη Νέα Υόρκη (2014). Ο Balula είναι υποψήφιος για βραβείο Marcel Duchamp 2015.
